Dr Peruta Ivanović rođen je 18. septembra 1928. godine u selu Lalevići, opština Danilovgrad, kao prvo od sedmoro djece učitelja Milutina Ivanovića, iz roda Bjelopavlića. Osnovnu školu završava u Gluhom Dolu, opština Bar, potom nize razrede gimnazije u Danilovgradu, a učiteljsku školu u Herceg Novom.
Svoj radni vijek počinje 1947. godine u selu Srečani, opština Pljevlja kao učitelj i upravitelj škole, a pola godine kasnije Ministarstvo prosvjete ga šalje u Zemun u Školu za slijepe i gluvonijeme gdje je postavljen za vaspitača i nastavnika. Godine 1948. dobija stipendiju Organizacije Ujedinjenih Nacija i odlazi u Švajcarsku, a nakon toga i u Čehoslovačku, gdje su se u to vrijeme osposobljavali najeminentniji defektolozi Jugoslavije prije rata. 1959.godine šest mjeseci provodi na specijalizaciji u Italiji gdje studira probleme rehabilitacije djece ometene u psihofizickom razvoju. Želeći da proširi svoje znanje upisuje više škole za obrazovanje defektologa u Jugoslaviji, prvo u Beogradu (1952.god. diplomira Višu skolu za specijalne pedagoge), a potom otvaranjem Visoke škole u Zagrebu diplomira 1968. godine. U to vrijeme u SFRJ jos nije postojala katedra za defektologiju sa postdiplomskim studijama, pa Peruta odlazi po drugi put u Čehoslovačku i svoje postdiplomske studije nastavlja na čuvenom Karlovom univerzitetu u Pragu. Obzirom da je bio jako vezan za svoju Crnu Goru i svoj doktorski rad piše iz oblasti socijalne zaštite gluvih lica na tlu Crne Gore. 1972. godine postaje prvi Jugosloven sa doktorskom titulom iz defektologije sa Karlovog univerziteta, jednog od najstarijih na svijetu.
Nakon završenog prvog boravka u Čehoslovačkoj Peruta Ivanovic postaje nastavnik u „ Domu za defektnu djecu“ koji se selio duž Bokokotorskog zaliva. U Kotoru se Zavod ustaljuje 1952. godine gdje je Peruta Ivanović postavljen za direktora i ona postaje najmodernija ustanova takve vrste. Uspio je u želji da Škola postane naučno- istraživački centar gdje će se sastajati brojni naučni radnici i stručnjaci iz zemlje i inostranstva. Objavio je više stručnih knjiga i udžbenika. 1987.godine svoje znanje i dugogodišnje iskustvo pocinje da prenosi mladim generacijama defektologa na Defektološkom fakultetu u Beogradu kao docent, a ubrzo i kao vanredni profesor za predmet „Metodika rada sa gluvom i nagluvom djecom predškolskog uzrasta“.
Peruta Ivanovic je bio društveno aktivan u raznim sektorima. Nagrađen je najvišim priznanjem Crnogorske nauke “Oktoih“, Trinaestojulskom nagradom i Ordenom rada.
Svoj životni vijek Dr Peruta Ivanovic završava 25. avgusta 1989. godine u 61. godini života. Sahranjen je u Kotoru.
Dr Peruta Ivanović će biti zapamćen kao istaknuti naučni radnik i pedagog koji je čitav radni vijek posvetio osposobljavanju hendikepirane djece za spoljašnji svijet.